Εκεί που η Εθνική είναι μόνο... Εθνική!

Το Παγκρήτιο Στάδιο ασφαλώς και είναι εξαιρετική επιλογή για την Εθνική. Καταρχάς, διότι όπως τουλάχιστον ανακοινώθηκε είναι μια λύση προοπτικής. Για τέσσερα χρόνια, δηλαδή - κυρίως αυτό έχει σημασία - για τρεις ξεχωριστές διοργανώσεις. Προκριματικά Euro 2020, Nations League που θα ακολουθήσει και προκριματικά Μουντιάλ 2022. Έστω και μετά τους πρώτους δύο επίσημους αγώνες της χρονιάς, με Ιταλία και Αρμενία.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Επίσης, είναι εξαιρετική επιλογή, διότι με τις εργασίες που θα γίνουν στο χώρο, η χώρα μας θα αποκτήσει ακόμη ένα γήπεδο που θα πληροί τις προϋποθέσεις για σημαντικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες. Όχι της Εθνικής μόνο, αλλά για έναν τελικό Κυπέλλου για παράδειγμα. Ζήτημα που πολλές φορές έχει ταλαιπωρήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μπορεί να κοστίσει, αλλά πιθανότατα, αν είναι να μας βγάλει από μπελάδες, θα αξίζει κιόλας. Στο κάτω - κάτω, η Εθνική δικαιούται μία επένδυση, δεν έχουμε κάνει δα και πολλές για χάρη της.

Συγκεκριμένα για την Εθνική, όμως, το Παγκρήτιο αποτελεί εξαιρετική επιλογή διότι πριν από όλα τα υπόλοιπα, θα υποδεχθεί την ομάδα ως αυτό που είναι. Ακριβώς αυτό που είναι. Μια ποδοσφαιρική ομάδα, που εκπροσωπεί την Ελλάδα και την οποία θα στηρίξει χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Το Παγκρήτιο δεν θα υποδεχθεί την Εθνική της ΕΠΟ του Γραμμένου. Ούτε την Εθνική του Αναστασιάδη, που ήταν στον ΠΑΟΚ. Ούτε την Εθνική που έχει περισσότερους παίκτες της ΑΕΚ ή του Ολυμπιακού ή οποιουδήποτε άλλου. Το Παγκρήτιο θα υποδεχθεί την Εθνική. Τελεία. Αυτό από μόνο του είναι τεράστιο κέρδος για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.

Σε μια εποχή που το έχει μεγαλύτερη ανάγκη από οτιδήποτε άλλο. Το να μπορεί η Εθνική να αγωνίζεται σε μια ατμόσφαιρα που δεν θα επηρεάζεται από τους συλλόγους, που δεν θα αντιμετωπίζεται και τελικά θα κρίνεται ανάλογα με το τι έκανε ο "δικός μας" και τι ο "των αλλονών", είναι καθοριστικό αυτή τη στιγμή.

Πιο καθοριστικό και από το αν είναι καλός ο προπονητής, αν είναι σωστοί οι παίκτες που επιλέγονται ή αν γυμνάζονται όπως πρέπει. Ασφαλώς και είναι σημαντικά και αυτά. Άλλωστε, αυτό είναι ποδόσφαιρο. Η Εθνική, όμως, χρειάζεται να ξαναβρεί τη θέση της στο ποδόσφαιρό μας ως αυτούσιος οργανισμός. Που δεν επηρεάζεται από τίποτα και από κανέναν, πολλές φορές ούτε καν από τη διοίκησή της, παρά μόνο από τον εαυτό της.

Η μετακόμιση στο Παγκρήτιο, λοιπόν, λύνει τα πάντα; Όχι βέβαια. Ίσα - ίσα που μεγαλώνει τον καθρέφτη για τους ανθρώπους της Εθνικής, που πρέπει επιτέλους να κοιτάξουν σε αυτόν και όχι στις αντανακλάσεις του. Η μετακόμιση στην Κρήτη είναι καθοριστική, αλλά όχι ικανή από μόνη της για να αλλάξει την κατάσταση.

Όλη αυτή η ιστορία με την έδρα, θα πρέπει να είναι και διδαχτική. Και όχι να κρυφτεί τώρα που η Εθνική βρήκε το σπίτι της. Η εξήγηση για τη αποχώρηση από το Καραϊσκάκη, για την αλλαγή στάσης σε σχέση με την Τούμπα ή το Καυτανζόγλειο, με το "αντίο" στο ΟΑΚΑ, θα πρέπει να γίνει με ειλικρίνεια. Το χρειάζονται όσοι συνεχίζουν να έχουν αληθινή αγάπη για την Εθνική, όσοι και να είναι αυτοί, το χρειάζονται και όσοι θα την υποδεχθούν από εδώ και πέρα.

Πολύ περισσότερο, όμως, το χρειάζεται η ίδια η ομάδα. Θα είναι το μήνυμα ότι τα στεγανά υπάρχουν και πάλι. Ότι η Εθνική, όποτε θα συγκεντρώνεται, όποτε θα αγωνίζεται, όποτε θα κερδίζει ή θα χάνει, θα πετυχαίνει ή θα αποτυγχάνει, θα το κάνει ως Εθνική. Ως τίποτε άλλο!

Η ιστορία με την έδρα τελείωσε, έστω και αν μένει η εκκρεμότητα των πρώτων δύο αγώνων για τα προκριματικά του Euro 2020, αλλά θα πρέπει να γίνει αντιληπτό πως ό,τι συνέβη, είχε να κάνει με πολλά περισσότερα ζητήματα από απλώς και μόνο το πού θα αγωνίζεται το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Έχει να κάνει με τις δομές της ίδιας της ομάδας!